നിശ്ശബ്ദതയുടെ അഗാധതയിലാണ് ദൈവത്തിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നതെന്ന് ഭഗവാൻ ശ്രീ സത്യസായി ബാബ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
നിശബ്ദമായ ഇരിപ്പ് തന്നിലേക്ക് തന്നെ ശ്രുതിചേരുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ്. ഇത് ആന്തരികബോധത്തെ മുൻനിരയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു. ജീവിതത്തിൽ വഴികാട്ടുന്ന ശക്തിയായി നാം ദൈവികതയെ സ്ഥാപിക്കുന്നു, അങ്ങനെ ബുദ്ധിയിലൂടെ നമുക്ക് മനസ്സിന്റെ വ്യതിയാനങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാനും നിരീക്ഷിക്കാനും കഴിയും. ചിന്തകളുടെ ഗുണനിലവാരം നല്ലതാണെങ്കിൽ, മനസ്സിന്റെ ഗുണവും മികച്ചതായിരിക്കും.
ചെറിയ കുട്ടികൾ ഒന്നോ രണ്ടോ മിനിറ്റ് നേരത്തേക്ക് ‘നിശബ്ദമായ ഇരിപ്പ്’ ആരംഭിച്ച് ക്രമേണ സമയം കൂട്ടി കൊണ്ടുവരുന്നതാണ് ഉചിതം. വീട്ടിൽ പോലും ഇത് പതിവായി പരിശീലിക്കുന്നു എന്നതാണ് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകം. ആത്മാർത്ഥമായി ‘നിശബ്ദമായ ഇരിപ്പ്’ പരിശീലിക്കുന്നവർ ശാന്തരും സ്വസ്ഥരും ആകുന്നത് നമുക്ക് കാണാൻ കഴിയും. ക്രമേണ, അവർ സ്വയം കൂടുതൽ ആത്മവിശ്വാസം നേടുകയും അവരുടെ ജോലിയിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
കുട്ടികളുടെ പ്രായവും കഴിവും കണക്കിലെടുത്ത് ക്ലാസിന്റെ തുടക്കത്തിലും അവസാനത്തിലും നിശബ്ദ സമയ വ്യായാമം പരിശീലിക്കാം. ഇത് വളരെ നിശ്ചലമായിരിക്കും. ഉള്ളിലെ ശബ്ദങ്ങളിലും വികാരങ്ങളിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് ഇത് പരിശീലിക്കേണ്ടത്. കുറച്ച് മൂല്യാധിഷ്ഠിത സമയ വ്യായാമങ്ങൾ സാമ്പിളുകളായി ഇവിടെ പട്ടികപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
