குத்து விளக்கெரிய:
குத்து விளக்கெரியக் கோட்டுக்கால் கட்டில் மேல்
மெத்தென்ற பஞ்ச சயனத்தின் மேலேறி
கொத்தலர் பூங்குழல் நப்பின்னை கொங்கை மேல்
வைத்துக் கிடந்த மலர்மார்பா! வாய் திறவாய்
மைத்தடங் கண்ணினாய்! நீயுன் மணாளனை
எத்தனை போதும் துயிலெழ ஒட்டாய்காண்
எத்தனை யேலும் பிரிவாற்ற கில்லாயால்
தத்துவமன்று தகவேலோர் எம்பாவாய்.
பொருள்:
“”குத்து விளக்கெரிய, யானைத் தந்தத்தால் ஆன கட்டில் மேல் விரிக்கப்பட்ட மிருதுவான பஞ்சுமெத்தையில், விரிந்த கொத்தாக பூ சூடிய நப்பின்னையின் மார்பில் தலை வைத்து கண் மூடியிருக்கும் மலர் மாலை தரித்த கண்ணனே! நீ எங்களுடன் பேசுவாயாக. மை பூசிய கண்களை உடைய நப் பின்னையே! நீ உன் கணவனாகிய கண்ணனை எவ்வளவு நேரமானாலும் தூக்கத்தில் இருந்து எழுப்புவதில்லை. காரணம், கணநேரம் கூட அவனைப் பிரிந்திருக்கும் சக்தியை இழந்து விட்டாய். இப்படிசெய்வது உன் சுபாவத்துக்கு தகுதியாகுமா?
Kuthuvilakkeria kottukkal
Kuthuvilakkeria kottukkal kattil mel
Meththendra panjasayanaththin meleri
Kothalar poonkuzhal Nappinnaik kongaimel
Vaitthtu kidanda malarmaarba ! Vaay thiravaay
Maiththadan kanninay nee un manalanai
Eththanaipodum thuyilezha vottay kann
Eththanayelum pirivattra killayaal
Thaththuvamandru thagavelor empavaai.
Meaning
The Lord is in his sleeping chamber, on a majestic cot with legs made of Ivory and an ambience heightened by the tall lamps, resting on a soft mattress with beautiful Nappinnai bedecked with beautiful flowers in her tresses closely by His side and leaning on His broad chest. The girls beseech Him to open his mouth and plead with Nappinnai “oh beautiful eyed one, why cannot you let go of your Lord and allow Him to wake up even though it is well past dawn now, we know you cannot bear separation from Him even for a second, but that is not fair ; this should not be your nature .
